برای عاشقان این قبیله که  دَم میزنند دمادم  

 تا اعماق گور  

 قربانی گشته ایم .... اندک نظر  

رخنه به جانم که تنها با دو بال و دو پلک  

خود را در هلهله ی ماه و ابر  

گم شده میبینم. 

که شاعری خسته  

با شانه های لرزان  

از همین دیار  

قربانی  میخرد 

  او را ز من  

از این گلوی خشک که 

کنج  گردنم  تهی تر از چشم گرگ مینگرد   

تا بی مجال  در هجوم نابرابری ها  نامم بماند  آیا...ا؟ 

 

ستاره ای *** امروز آمد...15 

تا کِی بماند...؟ 

 

گاهی فکر میکنم بهای چه چیزی را  میدهیم یا میگیریم.. 

گردن کشیها

زورگویی ها..؟

خوش رفتار تر

عادل تر و مقتدر تر....

آیا استقرار خواهیم یافت....خود ِ خود را..

 ب ___ماند نامم آیا؟ 

تا کِی ؟ 

 

 

    

 

 زمزمه ء زندگی