شگفت آور ست

 میان این همه همهمه

لبخند زنی

 صبحی را بچشی ناشتا

 و مبهوتی مات زده

لطف خاص بفروشی  مفت

 عجیب تر  دیریست سرنگون سر از پا آویزان  ، ظریف آدمیم

مثل پول خرد می ریزیم

خرده هایمان  . بوی وحدت که هیچ  ؛ حتی  

 نرخ یک بستنی یخی  هم نیست

 و یا مار می شویم به دست و پای هم

  ؛ زلالی چرک خفته در ما

  گهگاه در کمترین چیزها

آدمیم...

حتی  می بلعیم

سرخی  رویا یی که دیگر گلفام نیست

 شگفت آور ساعت شهر تیک تاک ِ   خوشی ؛  می نوازد

و من هنوز لبخند می زنم..

                                                         ستاره***

ظ ـــریف آدمیم و

 مثل پول خرد می ریزیم